DoA qUnUt....."


Dalam sebuah kampung, tinggal dua orang saudagar yang miskin dengan harta benda.Saudagar tersebut adalah Ujang dan Kudin.
Ujang adalah nama singkatan daripada Uban JANGgut, manakala Kudin nama singkatan daripada KUku alaDIN.Mereka telah berjanji untuk bersama-sama mencari pekerjaan untuk mencari rezeki.Akhirnya, Ketua Kampung, kampung Uku telah mengambil mereka sebagai pekerja.Ujang dan Kudin pun sangat gembira kerana mendapat pekerjaan yang amat lumayan.Ketua Kampung tersebut dikenali sebagai Tok Janggut.Tok Janggut telah memberitahu mereka bahawa gaji mereka dalam sehari ialah RM100.00 tunai.Ujang telah mendapat pekerjaan sebagai mengira bulu kambing manakala Kudin mendapat pekerjaan sebagai menunggu ayam jantan bertelur.
Walaupun begitu, mereka terpaksa bekerja untuk mencari rezeki.Akhirnya mereka telah dilepaskan oleh Tok Janggut sebab pekerjaan yang mereka lakukan itu tidak mendatangkan hasil.Mereka pun merantau kembali dengan rasa yang sedih dan hampa.
Pada malam Jumaat itu, mereka telah terserempak dengan orang kampung yang samseng-samseng.Salah seorang daripada mereka ialah Lamin."Hoi, orang miskin!Apa kau buat kat kampung aku ni, hah!!!" kata Lamin.Ujang pun berkata, "Kami berdua nak merantau cari rezeki". "Cari rezeki?Rezeki apa...?"kata seorang lagi daripada orang kampung yang samseng itu.Ujang dan Lamin pun berdiam diri saja.Orang samseng itu pun amat marah dengan mereka sebab pertanyaan yang mereka ajukan itu tidak di jawab.Lalu mereka pun memukul Ujang dan Lamin.
Ujang dan Lamin telah diselamatkan oleh seorang Tok Guru.Ujang pun menceritakan peristiwa yang berlaku kepada Tok Guru itu.Lamin pun berkata, "Boleh tak Tok Guru ajar kami ni bersilat?" "Boleh dengan syarat, kamu tahu tak baca doa qunut?" kata Tok Guru itu. "Tahu, nak yang pendek ker panjang?" kata Ujang dan Lamin. "Semualah sekali!!!"kata Tok Guru itu pulak."Baiklah, kalau pendek bunyinya 'Qunut' kalau panjang bunyinya 'Quuuunuuutttt'.......